ในเช้าวันเสาร์ Henry Allen นั่งที่โต๊ะอาหารของโรงเรียนมัธยม Selma High School พร้อมอาหารเช้าที่ประกอบด้วยไข่ ไส้กรอก และบิสกิต ในห้องเต็มไปด้วยเพื่อนเล่าเรื่องและผู้คนร้องเพลงประท้วง เมื่อเขาเข้าเรียน เขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าที่เกี่ยวข้อง: Bloody Sunday จำได้: นักเดินขบวนเพื่อสิทธิมนุษยชนบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับรูปถ่ายที่เป็นสัญลักษณ์ในทศวรรษที่ 1960 เมื่อเซลมากลายเป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้เพื่อสิทธิในการออกเสียง ระบบโรงเรียนของเซลมาถูกแยกออกจากกัน
“เราอยู่ภายใต้กฎหมายของจิม โครว์ แต่ตอนนั้นเราไม่รู้” อัลเลน
ซึ่งเดินขบวนประท้วงเมื่อครึ่งศตวรรษก่อนกล่าว ระบบโรงเรียนถูกรวมเข้าด้วยกันแล้ว แต่โรงเรียนมัธยมปลายเป็นสีดำสนิท ประมาณ 20%ของเมืองไม่ได้ อัลเลนกล่าวว่าพ่อแม่ผิวขาวส่งลูกไปโรงเรียนเอกชน
ความตึงเครียดแบบนี้ – ระหว่างมรดกของการปฏิวัติสิทธิพลเมืองและความไม่เท่าเทียมกันที่เห็นได้ชัดในปัจจุบัน – ได้ดำเนินผ่านการสนทนาหลายครั้งในสุดสัปดาห์นี้ในเมืองเซลมา ที่ซึ่งนักเคลื่อนไหว นักการศึกษา และผู้มาเยือนหลายพันคนมารวมตัวกันเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบ 55 ปีของ Bloody Sunday เมื่อผู้ประท้วง ถูกทุบตีอย่างไร้ความปราณีขณะเดินขบวนเพื่อสิทธิในการออกเสียงที่เท่าเทียมกัน
ในการสนทนาดังกล่าว ประเด็นการลงคะแนนมีความกดดันมากกว่าปกติ ในขั้นต้นของประธานาธิบดีที่ร้อนแรง ชาวอเมริกันหลายล้านคนกำลังเตรียมพร้อมสำหรับ Super Tuesday ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีหลายคนอยู่ในเมืองนี้ในวันอาทิตย์ เนื่องจากจะมีการพูดในเหตุการณ์และเดินขบวนข้ามสะพาน Edmund Pettus ซึ่งเป็นสถานที่เกิดเหตุความรุนแรงทางประวัติศาสตร์
รูธา แฮร์ริส สมาชิกของ Freedom Singers นักเคลื่อนไหวซึ่งเป็นผู้นำการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิพลเมืองผ่านบทเพลง กล่าวว่า เธอไม่เคยคาดหวังว่าจะยังคงพูดถึงสิทธิในการออกเสียงใดๆ อีก 55 ปีหลังจาก Bloody Sunday และการผ่านร่างพระราชบัญญัติสิทธิในการออกเสียงที่สำคัญ
“ฉันคิดว่ามันดีขึ้นแล้ว แต่เรายังมีอีกมากที่ต้องทำ” แฮร์ริสซึ่งลืมไปว่าเธอได้กลับมาที่เซลมากี่ครั้งจาก
บ้านของเธอในจอร์เจียกล่าว “พวกเขายังคงยุ่งกับการลงคะแนน”
การเฉลิมฉลองในปีนี้เกิดขึ้นท่ามกลางการตรวจสอบกลยุทธ์การปราบปรามผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่เพิ่มขึ้น เช่น รัฐที่ถอนตัวจากผู้มีสิทธิเลือกตั้ง หรือปิดสถานที่เลือกตั้ง แอละแบมามีนโยบายที่เข้มงวด: ผู้คนต้องแสดงบัตรประจำตัวที่มีรูปถ่ายเพื่อลงคะแนนและไม่มีการลงคะแนนล่วงหน้า ผู้ที่กระทำความผิดทางอาญาต้องเผชิญกับอุปสรรคร้ายแรงในการได้รับสิทธิในการออกเสียงอีกครั้ง
เซลมา แหล่งกำเนิดของสิทธิในการออกเสียงที่เรารู้จัก กำลังต่อสู้กับนโยบายดังกล่าวและความทุกข์ทางเศรษฐกิจ
“เซลมาซบเซา เราไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้” เจสซี่ มาร์วินกล่าวถึงการว่างงานและความท้าทายในบ้านเกิดของเขา
สำหรับเขาแล้ว การต่อสู้เพื่อสิทธิพลเมืองเป็นเรื่องครอบครัว เขาและพี่ ๆ ของเขาประท้วงเป็นประจำ และมักจะติดคุก และในขณะที่พ่อแม่ของเขา “ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคนผิวขาว” แม่ของเขาช่วยในครัวในโบสถ์ที่นักเคลื่อนไหวมารวมตัวกัน
เมื่อนึกถึงเมืองเซลมาและการเลือกตั้ง มาร์วินกล่าวว่าสภาพการเมืองและสิทธิพลเมืองในปัจจุบันนั้นยากจะเข้าใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากประวัติศาสตร์ที่เขาเห็นและสิทธิในการเดินขบวน เขาหาข้อมูลผู้สมัครอย่างรอบคอบก่อนที่จะลงคะแนน
ที่โรงอาหารของโรงเรียนมัธยมปลายในวันเสาร์ และตลอดช่วงสุดสัปดาห์ การสนทนาสลับไปมาระหว่างอดีตและปัจจุบัน ซึ่งเป็นเรื่องเล่าที่ชาวเซลมารู้ดี แต่แตกต่างจากการโต้วาทีทางการเมืองหรือการแถลงข่าวทางโทรทัศน์ ความทรงจำที่มีชีวิตของการเดินขบวนและการรับ สิทธิพลเมืองดูเหมือนจะเป็นรากฐานของความกลัวและความคับข้องใจ
Charles Mauldin ซึ่งเดินขบวนเมื่ออายุ 17 ปีใน Bloody Sunday กล่าวว่าความจริงที่ว่าคนหนุ่มสาวมาฟังเรื่องราวเหล่านี้ทำให้เขามีความหวัง
“แม้บรรยากาศทางการเมืองจะสิ้นหวังเพียงใด” เขากล่าว “ผมรู้สึกมองโลกในแง่ดีว่าคนหนุ่มสาวจะลุกขึ้นเหมือนที่เราทำ”
Credit : nofaxingcashl9.com obamastinks.net odergas.net outletbotastimberland.com pamperedpreggerandbeyond.com patagoniastrike.net phanmemvuonxa.com pixxerbase.net problemasfamiliares.net programnxt.com
